dinsdag 24 januari 2017

De ARBO Wetgeving

Hallo lieve kinderen, ouders, opa's, oma's en een hartelijk welkom voor Marjolein!

Wij gaan het vandaag hebben over de ARBO wetgeving.

ARBO betekend arbeidsomstandigheden.

De ARBO wetgeving regelt de arbeidsomstandigheden. Het doel hiervan is om de kwaliteit van deze omstandigheden te behouden. Ook is het doel om de medewerkers zo veilig, gezond en gelukkig mogelijk hun werk te laten doen.

In de ARBO wet staat dat elke organisatie moet omschrijven welke risico's er zijn op het gebied van veiligheid, gezondheid en welzijn. Dit is Ri&e en dat betekend risico - inventarisatie - evaluatie.
Dit is verplicht bij elk bedrijf.
Iedere sector heeft zijn eigen punten waarop gehandeld moet worden.
Het niet uitvoeren van deze controles kan leiden tot hoge boetes voor de bedrijven.

De Ri&e wordt uitgevoerd door de ARBO-dienst, dit is een gespecialiseerde externe organisatie of een interne deskundige werknemer.

Over het algemeen is dit niet van toepassing op vrijwilligers, wel moet een bedrijf ervoor zorgen dat vrijwilligers veilige arbeidsomstandigheden hebben. Ze moeten er bijvoorbeeld voor zorgen dat ze niet met gevaarlijke stoffen werken of dat ze niet onveilig op een bepaalde hoogte moeten werken en ook moeten ze er voor zorgen dat ze geen gehoorbeschadiging oplopen door geluidsoverlast.

Hier vind je nog een filmpje over de ARBO wet.
https://www.youtube.com/watch?v=bTylu_2_0go

Bedankt voor het lezen weer!

Groetjes,
Gabriela en Emma




maandag 23 januari 2017

Positieve benadering

Hallo lieve kinders, leerlingen, papa's, mama's, opa's, oma's en natuurlijk een hartelijk welkom voor Marjolein!

Wij gaan het vandaag hebben over de sterke kanten benadering. Ook wel de positieve benadering genoemd. 

Het is heel gewoon om te benoemen wat iemand niet goed kan of wat iemand niet goed doet. Daardoor gaan mensen denken dat ze toch nergens goed in zijn en dat ze het toch niet goed kunnen. Vooral kinderen gaan hierdoor steeds meer de grenzen opzoeken omdat ze dan wel aandacht krijgen, ook al is het negatief het is aandacht.. 

Wanneer je tegen iemand zegt "niet doen" snapt die gene vaak niet wat hij niet niet moet doen. Geef daarom een duidelijke uitleg van wat die gene in jouw ogen verkeerd doet. Maar nog veel beter is het als je niet alleen benoemd wat iemand verkeerd doet maar het juist ook benoemd als iemand wat goeds doet. Als iemand bijvoorbeeld een ruzie heeft opgelost zeg dan "wat heb jij dat goed opgelost" in plaats van: "was het nou echt nodig om ruzie te maken?". Wanneer je iemand complimentjes geeft leert diegene om anders met situaties om te gaan en groeit het zelfvertrouwen!

Geef elkaar eens een complimentje! 

Hier hebben we nog een leuk liedje over complimenten :):
https://www.youtube.com/watch?v=CHXaeH_NWbA

Bedankt voor het lezen weer!

Groetjes,
Gabriela & Emma




zondag 22 januari 2017

Kindermishandeling

Lieve kinderen, leerlingen, ouders, opa's, oma's en natuurlijk en hartelijk welkom voor Marjolein. 

Kindermishandeling is niet alleen lichamelijk geweld. Kindermishandeling is elke vorm van mishandeling die voor een kind bedreigend of gewelddadig is. Ook bijvoorbeeld verwaarlozing valt eronder.

Kindermishandeling komt vaak voor in de huiselijke kring. Door bijvoorbeeld de ouders of verzorgers van het kind. Dit is een vorm van huiselijk geweld.
Maar ook andere volwassenen kunnen een kind mishandelen, omdat het kind afhankelijk is van de zorg van hen. Bijvoorbeeld leidsters van peuterspeelzalen, leraren of sporttrainers.
Het kan gaan om opzettelijke mishandeling, maar dit is niet altijd het geval. Als ouders of verzorgers de zorg niet meer aankunnen, kan hun gedrag ontsporen met mishandeling tot gevolg.

Het begrip kindermishandeling word door iedereen anders opgevat. Mag je kind nou of niet met een corrigerende tik opvoeden? Volgens de Nederlandse wet niet, maar het gebeurd dagelijks.  De manier van opvoeden is namelijk in elke cultuur anders. Wat goed of slecht is vind ik zelf moeilijk te zeggen, want elk kind is anders en heeft een andere opvoeding nodig. Voor mij is corrigerende tik iets wat je even voelt, maar niet uren/ dagen of misschien wel weken last van hebt. Als je echt te ver bent gegaan mag je dat best wel even voelen. In ieder geval dit heeft geholpen bij mijn opvoeding en dat is natuurlijk bij elk kind weer anders.

Emma en ik zijn allebei totaal anders opgevoed. Emma is namelijk totaal niet met een corrigerende tik opgevoegd. Ik kan zelf ook niet voorstellen dat Emma dit nodig heeft. Ik daar in tegen wel ik kan soms gewoon onmogelijk zijn. Ik zie mijn ouders dan ook echt niet als mishandelaars.  Zij zijn de belangrijkste mensen in mijn leven en staan mij altijd bij. Als kind zie je dit natuurlijk heel anders. Elke keer als je een tik krijgt wil je de kindertelefoon bellen, maar dit doe je natuurlijk nooit. Nu ik een stukje ouderen ben lossen mijn ouders de dingen ook niet meer op met een tik, maar met een goed gesprek of met duidelijke woorden dat ik mijn gedrag moet aanpassen.


Respect, liefde en zorgzaamheid moet van beide kanten komen, maar kinderen moet dit wel echt bij gebracht worden. Elk kind moet in veilig groot kunnen worden en daarvoor moeten de ouders/verzorgers voor zorgen. Elk kind verdiend ouders die hier bekwaam voor zijn!

Bedankt voor het lezen!

Groetjes,
Emma en Gabriela

De 8 bakens welzijn nieuwe stijl.

Hallo lieve kinders, papa's, mama's, opa's, oma's, leraren en natuurlijk een hartelijk welkom voor Marjolein,

Deze les hebben wij het gehad over de 8 bakens welzijn nieuwe stijl.
Ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik dit een makkelijk onderwerp vind, het is namelijk best wel een lastige. Maar het is ook lastig om al deze bakens te onthouden voor de toets. Maar ik ga proberen om het jullie zo goed mogelijk uit te leggen. :)

Als eerste wil ik uitleggen wat het woord bakens nou eigenlijk betekend. Bakens is een ander woord voor kenmerken. Dus eigenlijk zijn het de 8 kenmerken van welzijn nieuwe stijl.

Welzijn nieuwe stijl wordt ook wel afgekort naar WNS, Deze afkorting zal ik ook in deze blog gaan gebruiken. WNS is bedacht om de kracht van het welzijn beter te gebruiken. De 8 bakens geven een beeld van de kwaliteitsontwikkeling van de welzijnssector. Je kunt de bakens gebruiken als meetlat voor het beoordelen de gemeentelijke eisen op het gebied van welzijn.

Zo nu jullie weten waarvoor de bakens gebruikt worden ga ik uitleggen welke bakens er nou eigenlijk zijn en wat ze betekenen.

Baken 1: Gericht op de vraag achter de vraag
Bij dit baken gaan ze dieper in op de vraag achter de vraag. Wanneer iemand een vraag stelt omdat hij of zij hier behoefte aan heeft, gaan welzijnsmedewerkers kijken hoe het komt dat die gene daar behoefte aan heeft. En gaan ze kijken waar de vraag vandaan komt die ze stellen. Ze gaan dus breder kijken naar wat iemand echt nodig heeft zodat ze de problemen kunnen oplossen.

"Welzijnswerk in Nederland probeert al enige tijd een omslag te maken van aanbod- naar vraaggerichtheid. Hoewel het vanzelfsprekend lijkt, blijkt de praktijk nogal weerbarstig. Het vraagt een wezenlijke omslag, zowel bij de vragende als de aanbiedende partij."

Vraaggericht werken is niet zonder meer de vraag van de burger als uitgangspunt nemen bij de organisatie van het aanbod. Het is geen kwestie van ‘u vraagt en wij draaien’. Dat zou juist leiden tot claimgedrag, waarbij de eigen kracht van de burger en zijn netwerk onvoldoende worden aangesproken en de achterliggende problemen niet worden aangepakt. Bijna altijd is de vraag van burgers in eerste instantie een vraag naar het bekende aanbod. Maar met een hulp bij het huishouden zijn de eenzaamheidsproblemen niet op te lossen. Het is nodig om breder te kijken naar de mensen die om ondersteuning vragen: breder kijken om problemen bij mensen écht op te lossen."

Baken 2: Gebaseerd op de eigen kracht van de burger
Bij dit baken willen ze voorkomen dat het eigen netwerk en het eigen vermogen van de burger om problemen op te lossen vergeten wordt. Vaak worden de problemen meteen uit handen genomen door de welzijnswerknemers, Dit zorgt er voor dat het vermogen om zelf problemen op te lossen wordt verlaagd en dit veel minder gebeurd. Daarom willen ze met dit baken gaan kijken wat de burger zelf kan en waarbij ze hulp nodig hebben. 

"Als de vraag van de burger eenmaal helder is, moet de vraag beantwoord worden wie wat doet. Wat kunnen de burgers zelf, of met hulp uit de directe sociale omgeving doen? Wat kan de rol zijn van de sociale verbanden in de wijk of buurt? Hoe kunnen vrijwilligers worden ingezet? Wat kunnen buren, en familieleden betekenen? Met andere woorden: wat doen de professionals en wat doen de burgers? Maar ook, wat kan de professional doen om de zelfredzaamheid van de burger (in en met zijn eigen omgeving) te versterken.

Te snel wordt nu nog voorbij gegaan aan de eigen kracht van de burger, zijn netwerk, de straat of wijk. Het uit handen nemen van problemen werkt meestal averechts op het zelfoplossend vermogen.
De ‘eigenkrachtbenadering’ of een andere, vergelijkbare methode, vraagt om een cultuuromslag bij de burger en de professional. Die omslag is niet eenvoudig. Burgers hebben geleerd toch vooral tijdig een beroep op de overheid of de hulpverlenende instanties te doen. Maar nog ingewikkelder ligt de cultuuromslag wellicht bij de hulpverlener. Het is toch immers zijn of haar vak de problemen van anderen op te lossen en om die ‘kwetsbare mensen' te ondersteunen."

Baken 3: Direct er op af 
Bij dit baken is het belangrijk dat mensen die "zorgmijders" worden genoemd ook gezien worden door de hulpverlening. Vaak zijn dit mensen die geen hulp durven vragen, mensen die een slechte ervaring hebben gehad met eerdere hulp of mensen die niet weten hoe ze terecht moeten komen bij de hulpverlening. Deze mensen worden niet gezien, terwijl ze midden in het proces van vereenzaming zitten of zichzelf steeds dieper in de schulden werken. Dit zijn een paar voorbeelden. Dit baken is erop gericht dat hulpverleners direct op deze mensen afstappen om ze hulp te kunnen bieden. 

"Er zijn mensen die ondersteuning claimen en er zijn mensen die zorg mijden. Het gaat bij de zogenoemde zorgmijders om mensen die niet om ondersteuning durven of willen vragen, terwijl ze al langer vereenzamen, zich verwaarlozen, met onoplosbare schulden kampen, of verslavingsgedrag vertonen.

Deze burgers weten de weg niet te vinden naar ondersteuning. Ze zijn op basis van eerdere ervaringen teleurgesteld in de hulpverlening, of vastgelopen in de bureaucratie. Deze mensen worden niet bereikt door ze op te roepen om op kantoor te verschijnen ten einde daar een goed gesprek te voeren. Daar moet de professional op af, en het liefst zo snel mogelijk, om erger te voorkomen. Dat gebeurt te vaak nog niet, omdat andere – legitieme - uitgangspunten een direct ingrijpen in de weg staan, of lijken te staan. Het gaat dan om privacy, zelfbeschikking en eigen verantwoordelijkheid."

Baken 4: Formeel en informeel in optimale verhouding
Dit baken is erop gericht dat burgers niet alleen geholpen worden door welzijnsmedewerkers, maar ook gaan kijken wie er in hun sociale kring zou kunnen helpen. Dit gaan ze samen kijken met de welzijnsmedewerkers. Ze worden dus niet alleen door formele medewerkers maar ook door informele kringen geholpen. De medewerkers gaan zoveel mogelijk kijken met de burgers hoe ze de problemen kunnen oplossen. 

"Het kenmerk van de Wmo is dat de participatie wordt bevorderd niet alleen door een beroep te doen op de eigen mogelijkheden van de burger of de inzet van professionals, maar ook op de inzet van sociale netwerken, vrijwilligersinitiatieven en wijkverbanden. In Welzijn Nieuwe Stijl wordt gezocht naar de optimale verhouding tussen wat burger (onderling) zelf kunnen en wat professionals moeten. Ook dit baken betekent voor burgers, professionals en gemeenten een forse verandering van houding en aanpak, die breekt met de traditie van recht, of vanzelfsprekend een beroep kunnen doen op professionele ondersteuning.

Het past bij Welzijn Nieuwe Stijl dat de professional zich terughoudend opstelt. Zijn of haar kracht ligt er juist in om samen met burgers te bezien op welke wijze de burgers zelf de problemen of klachten kunnen oplossen. Het probleemoplossend vermogen, zowel van individuen als groepen moet geactiveerd worden. Het voorkomt daarnaast structurele afhankelijkheid van de professional. Eenzaamheid kan mogelijk beter bestreden worden door het herstellen van sociale netwerken."

Baken 5: Doordachte balans van collectief en individueel
Dit baken gaat erover dat ze niet altijd kijken naar een collectieve oplossing maar ook soms naar een individuele oplossing. Je moet de juiste balans hier tussen zien te vinden. Vaak is het zo dat ze een individuele oplossing zoeken, maar door collectieve oplossingen krijgen mensen vaak meer contact met elkaar. Dit baken gaat er dus over dat je de juiste balans hier tussen moet vinden.  

"De verzorgingsstaat is doorgeschoten met individuele oplossingen voor problemen van burgers. Mensen zijn daaraan gewend geraakt. De financiering ervan komt echter steeds meer onder druk te staan en de negatieve gevolgen van de individualisering van de samenleving worden steeds meer zichtbaar. Ook daarom is het ontwikkelen van meer collectieve aanpakken onvermijdelijk. De sector die hier vanouds de meeste ervaring mee heeft is de welzijnssector. Collectieve aanpakken zijn niet alleen goedkoper, maar bieden ook vaak een betere oplossing.
De buurtmaaltijd is niet zelden effectiever (want biedt bijvoorbeeld mogelijkheden tot contact) dan de individuele bezorging aan huis. Ook voor dit baken geldt dat het er niet om gaat dat professionals ten allen tijde automatisch voor collectieve oplossingen kiezen. Het gaat om het vinden van de juiste balans tegen de achtergrond van het probleem dat moet worden aangepakt."

Baken 6: Integraal werken
Dit baken gaat erover dat je niet vanuit een eiland moet werken maar moet kijken hoe je met elkaar een oplossing kunt bedenken. Iedereen werkt dus samen, je moet werken met een netwerk omdat je vaak niet alles alleen kan oplossen. 

"De vraag centraal stellen vraagt om een integrale en samenhangende aanpak van professionals. De burgers die bij bijvoorbeeld het Wmo-loket, of het maatschappelijk werk aankloppen, hebben meestal problemen die niet door één instelling of één voorziening kunnen worden opgelost. Het gaat vaak om meerdere problemen tegelijk. Problemen die met elkaar samenhangen en dus ook in samenhang moeten worden aangepakt. Als een burger geen werk en daardoor te weinig geld heeft, in een slecht huis woont en spanningen in zijn gezin heeft, ziet hij dat als een ongedeeld vraagstuk. Dienst- en hulpverleners komen niet ver als ze opereren alsof ze op een eiland zitten. 
Goed met elkaar samenwerken is belangrijk. Nadrukkelijk is hier de invulling van de regierol van de gemeente aan de orde. Het is de gemeente als opdrachtgever én regisseur die bij uitstek geschikt is om partijen bij elkaar te brengen. Op cliëntniveau moeten de aanbieders van ondersteuning zelf de verantwoordelijkheid voor ketenregie oppakken." 

Baken 7: Niet vrijblijvend, maar resultaatgericht
Dit baken gaat er over dat de hulp niet vrijblijvend is. Tijdens de hulp van medewerkers worden duidelijke afspraken maken over wat men van elkaar kan verwachten. Ook worden er doelen gesteld wat ze willen bereiken met de hulp. Deze doelen worden op de lange en korte termijn gesteld.

"Welzijn Nieuwe Stijl is niet vrijblijvend. Waar organisaties ondersteuning bieden aan burgers, worden concrete afspraken gemaakt over de vraag op welke ondersteuning van professionals en vrijwilligers men kan rekenen, wat daarbij de eigen inzet is (met en in de eigen omgeving) en naar welke resultaten wordt toegewerkt.

De doelen in een ondersteuningstraject moeten voor de burger duidelijk, concreet en haalbaar zijn en zij moeten niet alleen perspectief bieden op de langere termijn, maar zich ook richten op praktische, snelle resultaten. Dat wil zeggen dat doelen voor de cliënten in concrete, meetbare termen moeten worden geformuleerd. Er moet sprake zijn van een gezonde mix van korte en lange termijn."

Baken 8: Gebaseerd op ruimte voor de professional
Dit baken gaat er over dat professionals de ruimte moeten krijgen om hun kwaliteiten in te kunnen zetten en dat ze per burger kijken welke professional daarbij past. Deze ruimte kunnen ze alleen krijgen wanneer er vooraf goede afspraken zijn gemaakt over te behalen resultaten en daarachter af ook een verantwoording over kan worden afgelegd. 

"Centraal thema in Welzijn Nieuwe Stijl is de relatie tussen de burger en zijn netwerk enerzijds en de welzijnsprofessional anderzijds. Niet alleen de regels van de organisatie of de wensen van de gemeente zijn bepalend, maar ook de professionele bagage van de beroepskracht. Deze moet voldoende aan bod kunnen komen. Daarvoor heeft de professional de ruimte nodig om zelfstandig te handelen op basis van een ruime vrije beslissingsruimte.

Professionals Welzijn Nieuwe Stijl moeten midden in de samenleving staan. Tegelijkertijd moeten zij ook adequaat kunnen communiceren met collega's van de eigen organisatie, met cliënten en hun naaste omgeving, vrijwilligers en met de partners in de keten. Ook wordt van hen verwacht dat ze ondernemend zijn, outreachend werken, in ketens kunnen samenwerken en hier soms de regie in nemen. Samenwerking tussen informele zorg en professionele dienstverlening vraagt om fine-tuning wie wat precies doet. Kortom, je weet wanneer je op je handen moet zitten en wanneer de handen uit de mouwen moeten. Deze professionals moeten dan wel ruimte krijgen om zelf te beslissen hoe zij die kennis en ervaring inzetten. Ruimte voor de professional kan alleen bestaan wanneer er vooraf goede afspraken zijn gemaakt over de te behalen resultaten en daarover achteraf verantwoording wordt afgelegd."

We hebben nog een filmpje gevonden over de bakens.
https://www.youtube.com/watch?v=kjl4yiLDQZg

Dit was onze blog over de 8 bakens. Ik hoop dat jullie er wat van geleerd hebben!

Groetjes, 
Gabriela & Emma

maandag 28 november 2016

Emma wil Leven!

Onlangs hebben wij de documentaire '' Emma Wil leven'' gezien.  'De documentaire gaat over een jonge vrouw die vecht tegen anorexia. Emma vecht al tegen anorexia sinds haar twaalfde. Met heel veel verdriet en pijn heeft Emma deze strijd verloren.

Dit heeft veel indruk op ons gemaakt en maakte veel emoties los.
Het waren dat ook shockende beelden. In de documentaire was goed te zien hoe anorexia heel je leven beïnvloed. Wij wisten al hoe heftig deze ziekte is en kan zijn, maar toch begrijpen we het nu beter.
Het is mooi om te zien dat Emma echt wilde. Ze wilde leven en er voorgaan. Emma was erg slim en humoristisch. Een mooie meid om te zien, maar dan denk je toch een meisje die erg geweldig uitziet, het goed doet op school en ook nog erg goed is in sporten. Waarom krijgt nu zij juist anorexia?
Je hoeft niet zwaar gepest te worden of erg dik te zijn om deze ziekte te krijgen. Iedereen kan dan ook anorexia krijgen! Het is natuurlijk wel zo dat er verschillende symptomen zijn waardoor je anorexia kunt krijgen.

Emma had het erg moeilijk als middelste van het gezin, Ze wilde alles goed doen en overal grip op hebben, maar dat kan natuurlijk niet. Emma had grip op haar gewicht. Ze was ineens ergens heel goed in voor haar gevoel, maar had niet door dat ze de ziekte anorexia aan het kweken was. Voor haar gevoel viel het allemaal wel mee. Tot ze op haar 12e met spoed naar Ziekenhuis moest, omdat ze zo zwak was. Emma heeft 6 jaar lang gevochten tegen deze ziekte. Steeds verloor ze deze strijd en zelf tot laatste moment mocht ze, maar 650 calorieën van zich en haar hoofd niet laten rusten, omdat ze zo teveel vet verbranden dan dacht ze. Haar lichaam kon het niet meer aan, maar bij Emma ging de knop ze wilde leven er nu echt voorgaan. Helaas heeft Emma het niet gehaald.

Ik denk dat Emma het zolang heeft veel gehouden, omdat ze zoveel kracht en steun had en ze wilde zelf echt. '''Waar een wil is, is een weg". Probeer altijd te vechten voor jezelf. Hoe moeilijk het ook is. Het anorexia stemmetje was groter in Emma's hoofd. Dan haar eigen stem, maar ze heeft de moed nooit opgegeven. Ze wilde altijd terug vechten. Wij denken persoonlijks als Emma haar lichaamsconditie op het eind beter was. Dat ze het door haar sterker wil wel gehaald had. 

Vecht altijd voor je eigen leven en je eigen geluk! En als even tegen zit denk dan aan de sterke Emma. Zei is een inspiratie bron voor ons alle.
Afbeeldingsresultaat voor emma wil leven

Hallo, kinderen, mama's , Papa's , Tantes , Ooms, Opa's , Oma's , Vrienden, Leraren en in het bijzonder willen wij Marjolein begroeten.

Systeemtheorie
 De systeemtheorie; het individu in relatie tot zijn omgeving

De systeemtheorie gaat erover dat mensen pas werkelijk begrepen kunnen worden in verschillende contexten.
We denken vaak dat iemand een vaststaand karakter heeft, maar mensen gedragen zich in verschillende contexten steeds anders. Je bent op je werk heel anders dan thuis.
Over waar je bent heb je een andere rol en moet je dus anders gedragen.

Je hoort bij verschillende groepen, maar heeft elke groep wel z'n positieve invloed op jou?  Of kunt bepaalden mensen beter achter je laten? Dit zijn natuurlijk super moeilijke vragen en beslissingen, maar het belangrijkste is probeer zoveel mogelijk voor jezelf te kiezen. Laat je niet negatief beïnvloeden door andere. En dit is niet altijd even makkelijk.

Probeer voor jezelf eens goed te kijken en te bedenken ben ik in elke groep gelukkig? Zo nee, probeer voor jezelf dingen aan te passen op een positieve manier, Sta achter je EIGEN beslissingen!

Blijf lekker dicht bij jezelf. Je moet je natuurlijk in elke groep aanpassen en een andere rol aannemen maar als die rollen moeten van jou zijn. Je leven moet geen toneelstuk worden. Dus ga ervoor, sta achter jezelf en geniet van het leven!!!



vrijdag 4 november 2016

Transactionele analyse

Hallo lieve kinders, ouders, opa's, oma's, tantes, ooms, en leraren (vooral een hartelijk welkom voor Marjolein!),

Transactionele analyse is een woord dat gebruikt wordt voor de persoonlijkheidstheorie en het wordt ook gebruikt als psychotherapeutische behandelmethode. Deze is bedacht door Eric Berne in de jaren 50. 

Bij de transactionele analyse gaan ze er vanuit dat ervaringen uit je eerste levensjaren ervoor zorgen dat mensen een bepaald besluit nemen over zichzelf en hun omgeving. De besluiten die ze nemen hebben invloed op de groei en ontwikkeling van de mens. Besluiten kunnen zowel negatief of positief zijn. Wanneer je een positief besluit neemt kun je gestimuleerd worden in de groei die je doormaakt, maar als je een negatief besluit neemt kan dit er voor zorgen dat je geremd wordt in de groei die je doormaakt. Je kunt deze besluiten mooi neerzetten in een scriptcirkel, hier zullen wij later op terug komen.

De scriptcirkel We hebben tijdens de les over de transactionele analyse een script cirkel moeten invullen over een persoonlijke gebeurtenis. 
Wij hebben er allebei een ingevuld en we hebben een voorbeeld van de scriptcirkel van Gabriela. 



Je vult eerst je ervaring in, daarna vul je in wat je interpretatie was bij deze ervaring. Dan vul je de conclusie die je hierover kunt opmaken in. Dan vul je in wat je overtuiging was na deze ervaring. Een belangrijk onderdeel is je besluit, je vult dus in wat je hebt besloten na deze ervaring. Vanuit een besluit komt een bepaald gedrag voort, deze vul je dus in het volgende vakje in. Mensen reageren op je gedrag, je vult in het volgende vakje dus de reactie van mensen op je gedrag in. Door een gebeurtenis gebeurt er iets met je, dit noem je uitbetaling. Dit vul je dus in het volgende vakje in. 
Dit noemen ze dus de scriptcirkel, een bepaalde gebeurtenis doet veel met een mens en tijdens het invullen van een scriptcirkel ga je hier dieper op in terwijl je normaal niet zo snel zult nadenken over wat het allemaal met je kan doen. 

De dramadriehoek gaat er vanuit dat mensen tijdens een ruzie of discussie een of meerdere rollen uit de dramadriehoek vervult. De aanklager, de redder of het slachtoffer. Ze willen duidelijk maken dat er tijdens een discussie of meningsverschil onbegrip voor elkaar is of onbegrip voor je eigen onbewuste gedrag. 

Iets wat erg vaak in de dramadriehoek terug komt is "ja maar" misschien herken je dit wel van jezelf op het moment dat je een discussie hebt. Gabriela en Emma herkennen het allebei dat je heel vaak zegt ja maar, dit zorgt er juist voor dat je discussie alleen maar langer duurt.

De slachtoffer rol en de aanklager rol gaan vaak samen tijdens de posities in de dramadriehoek.

Groetjes,
Gabriela en Emma